Amerika’da çesitli okullarda verdigi Rus edebiyati derslerinin bir dökümü niteligindeki bu kitapta Nabokov, 19. yüzyilin en büyük addedilen Rus yazarlari –Çehov, Dostoyevski, Tolstoy, Turgenyev, Gorki, Gogol– üzerine konusurken, romanlarindaki sira disi üslubundan yine ödün vermiyor. Nabokov, parlak zihin oyunlarini bu defa da Rus romanlarini didiklemek için kullaniyor.“Rus elestirmenleri Çehov’un üslubunun, kelime seçiminin vesaire, sözgelimi Gogol’ü, Flaubert’i ya da Henry James’i mesgul eden sanatsal kaygilarin hiçbirini açiga vurmadigini belirtirler.Lûgati fakirdir, söz bilesimleri alelade sayilir – gümüs tepside sunulan cafcafli paragraflar, lezzetli fiiller, turfanda sifatlar, nane likörü gibi lakaplar yabancidir ona. Gogol gibi bir söz mucidi degildir Çehov; günlük giysileri içinde gider partilere.Böylece Çehov, bir yazarin söz tekniginde fevkalade bir canlilik bulunmadan veya cümlelerini egip bükmeye fevkalade önem vermeden de mükemmel bir sanatçi olabileceginin iyi bir örnegini teskil eder.”
Ortalama Değerlendirme »
