Borges Alef’te düs ile gerçek, eski ile yeni, Bati ile Dogu arasindaki ikiliklerde gidip gelen bir zenginligin anlatisini sunuyor. Borges’in en verimli döneminde yazdigi hikâyeleri bir araya getiren Alef, Ibrani alfabesinin ilk harfi olan “alef”i merkezine alarak, bizi evrenin kökenine ve sonsuzluk düsüncesine götürüyor. Alef uzay boslugundaki tüm noktalari kapsayan bir noktadir; bu noktadan içeri bakan kisi evreni görür ve onu kucaklar. Burasi, sonsuzlugun hem basladigi hem bittigi yerdir. Zaman, kimlik ve ölümsüzlük temalari çevresinde kurulan Alef, farkli gerçeklik ve anlam katmanlari vaat eden bir metin. Üstelik Borges’in bu kitapta okuruna bir de sürprizi var: Modern edebiyatin zaman ve uzam sihirbazi, kitapta sadece anlatici olarak yer almiyor, karsimiza hikâye kahramani olarak da çikiyor.“Jorge Luis Borges, kaderi ince, yikici ve empatik bir tanrinin çizimlerine göre cisimlestirir.”RICCARDO CAMPA
Ortalama Değerlendirme »
