Modernist-postmodernist tartismasi karsisinda feminizmin sira disi konumu feminist girisimin gelecegi açisindan muazzam bir öneme sahiptir. Söz konusu sorunlar siradan olmaktan uzaktir. Postmodernizm, baska seylerin yani sira, Aydinlanmaci düsüncenin rasyonel-irrasyonel ve özne-nesne gibi temel dikotomilerine karsi çikar. O, Aydinlanmaci bilginin insan-merkezciligini ve hatta bizzat ‘insan’in statüsünü sorgular. Bunlar feminizmin muglâk kalabilecegi sorunlar degildir. Bütün ‘feminizmler’in ortak bir yani Bati düsüncesinde tanimlandigi hâliyle eril/disil dikotomisini sorgulamalaridir. Bu dikotomi, her zaman açik bir biçimde olmasa da, postmodernistlerin saldirdigi bütün dikotomileri sekillendirmistir. Benzer sekilde, modern epistemede ‘insan’a taninan önceligin sorgulanmasinin her feminist program açisindan temel önemde olmasi gerekir. Diger birçok program gibi feminizm de bu konuda postmodernizmle ittifaktan büyük ölçüde kazançli çikmistir.
Ortalama Değerlendirme »
